oog voor details
Foto's bestellen neem Contact op
Extremadura is een interessant gebied voor de vogelliefhebber en zeker ook voor de vogelfotograaf. In mei 2023 heb ik een week in Extremadura doorgebracht met als belangrijkste doel om voorkomende vogels te fotograferen. Ik heb een vlucht geboekt naar Madrid en daar heb ik een auto gehuurd. In circa drie uur is Caceres te bereiken waar ik een klein appartement, voor weinig geld, met weinig voorzieningen had gereserveerd op de camping van Caceres. Op de camping kun je voor weinig geld goed eten en het zijn vriendelijke mensen. Vanuit de stad Caceres zijn de meeste interessante plekken binnen een uur rijden te bereiken.
Extremadura
Ik had via naturephototoursspain een fotohut besproken bij een kolonie bijeneters. Het bespreken ging redelijk vlot, maar je moet wel de vinger aan de pols houden om teleurstellingen te voorkomen. De fotohut bevond zich in Arroyo de la Luz 30 minuten rijden van Caceres. Ik kon om ca 17.00u in de hut terecht, op het moment dat de zon gunstig stond ten opzichte van de wal waar de bijeneters hun nesten aan het uitgraven waren. De vogels waren nog (begin mei) druk bezig met het vormen van paartjes, waardoor er veel activiteit in het gebied rond de nesten was. Het aanbieden van prooien, conflicten tussen de vogels, parende vogels enz. De hut biedt weinig comfort maar dat vind ik geen probleem. Gelukkig zit je niet achter glas, waardoor je geen lichtverlies hebt en daardoor korte sluitertijden bij een lage ISO kunt toepassen voor het fotograferen van de vliegende vogels.
Webshop
Vanwege de hectiek rond de kolonie heb ik na aankomst eerst de situatie rustig zitten bekijken waarna ik besloot in het begin de focus te leggen op vogels in vlucht en later over te gaan op meer statische situaties. Dit in verband met het aanwezige licht.
Voor de statische opnamen heb ik gekozen voor tijden rond de 1/250 sec waarbij de ISO rond de 200 kon blijven. Voor de vogels in vlucht gebruikte ik de continous high speed mode met 20fps en de 60 fps die je de mogelijkheid biedt om actie vast te leggen die in andere modi nauwelijks te realiseren zijn. Helaas alleen in jpeg-formaat.
Als bijvangst dook er ook een hop op. Andere vogels heb ik hier niet gezien.
Monfragüe.
Natuurpark Monfrague ten noorden van Caceres herbergt soorten als de Spaanse keizerarend, dwergarend, steenarend, monniksgier, vale gier, zwarte wouw, oehoe’s en meer. Het Natuurpark ligt aan de rivier de Taag die hier vandaan richting Portugal stroomt. De Peña Falcón rots in Monfragüe, die ook wel Salto del Gitano genoemd wordt is de locatie om een aantal van deze soorten te kunnen fotograferen. De gieren overnachten in deze omgeving en vertrekken s’ ochtends als de lucht opgewarmd wordt op zoek naar prooien. Bij het opstijgen vliegen ze vaak langs de ruïne van het kasteel in Monfragüe. Deze is langs een smalle weg te bereiken in de buurt van de Pena Falcon. Er zijn hier mooie opnamen te maken, want de gieren komen soms op ooghoogte langs vliegen. Er zijn hier mooie composities te maken met de langs glijdende gieren en de bergen in de achtergrond. Ik had de pech dat op de ochtend dat ik daar was het erg koud was en er een harde wind stond, waardoor de gieren niet vaak langs de ruine van het kasteel vlogen. In Monfragüe zijn er verschillende uitkijkpunten zoals Mirador el Pliegue, Mirador Malavuelta en Mirador de la Higuerilla. Kijk uit naar de zwarte ooievaar en de oehoe. Een beetje navragen bij andere bezoekers leert je de exacte locatie waar je de verschillende soorten dat seizoen kunt vinden.
Torrejon el Rubio
In Torrejon el Rubio had ik een vogelhut besproken via La Cañada de Monfragüe als opvulling, want een andere reservering bij het nest van een hop kon niet doorgaan. Bij deze vogelhut zouden vooral kleinere vogels te zien moeten zijn. In deze hut zit je achter een spiegelende ruit, waardoor de vogels jou absoluut niet kunnen zien. Je moet echter wel rekening houden met aanzienlijke lichtverlies, waardoor snelle tijden ten koste gaan van hoge ISO-waarden hetgeen mijn voorkeur niet heeft. Wat ik ook een nadeel van deze fotohut vind is dat de ruit waar je doorheen fotografeert verticaal staat in plaats van onder een kleine hoek. Het gevolg is dat de vogels steeds zichzelf zien in de ruit en dat is voor sommige soorten een reden om in de aanval te gaan omdat ze een concurrent menen te zien in de ruit. Voor de hut is een vijvertje aangelegd die verder is aangekleed met takken en stronken De vogels die ik hier gezien heb zijn de blauwe ekster, buizerd, hop pimpelmees en roodkopklauwier (Lanius senator). Ik vond dit geen interessante locatie. De hop die op bezoek kwam was misschien het meest interessant, maar die besteedde vooral tijd aan het bevechten van de schijnbare concurrent die hij in het glas meende te zien. De blauwe eksters houden andere vogels op afstand waardoor er niet veel variatie was. Wat ook irritant was, is dat ondanks intensieve communicatie van mijn kant er toch niemand aanwezig was om mij toegang te verlenen tot de hut. Pas na diverse telefoontjes lukte het om iemand te organiseren die mij kon binnen laten, maar toen was het mooiste licht natuurlijk al verdwenen. Jammer.
Dehesa de Casillas
Via Hides el Millaron had ik twee vogelhutten besproken. Eerst een ochtend bij een vogelhut waar de ijsvogel regelmatig langs komt. De locatie ligt op anderhalf uur rijden van Caceres en ik moest om 08.00u aanwezig zijn. Helaas ook hier ter plaatse de nodige telefoontjes moeten plegen voordat de gids op dook om me naar de hut te brengen. Hier zit je weer achter spiegelglas met alle nadelen van dien. Hier had ik er nog wat meer moeite mee, omdat de jonge ijsvogels het concept niet begrepen en regelmatig hard tegen de ruit aanvlogen en dan versuft bleven liggen. Geen prettige situatie en eenvoudig te verhelpen. De hut staat aan de rand van een grote vijver. Er zijn takken en stronken geplaatst waar de ijsvogels op kunnen zitten. Helaas is het water voor de hut bedekt met waterplanten, waardoor de ijsvogel niet voor de hut het water in duikt. Gelukkig kwam hij wel vaak voor de hut om zijn prooi te verdoven door het hard tegen de tak te slaan. De favoriete plek van de ijsvogel lag ongunstig ten opzichte van de fotohut, waardoor je in de ochtenduren, wanneer het licht op z’n best is en de vogel het actiefst is, tegen de schaduwzijde van de vogel aan keek. De ijsvogels kwamen regelmatig langs, maar tegen de middag waren ze veel minder frequent te zien en zaten ze vaak buiten het bereik van mijn lens.
De volgende dag was ik weer op deze locatie maar nu in een andere vogelhut, waar vandaan gieren te fotograferen waren. De gids stond deze keer op mij te wachten. Na een steile klim met de jeep en aanhanger kwamen we bij de vogelhut waar het karkas van de schaap uitgeladen werd, voor de gieren, en wat vlees aan een tak bevestigd werd als prooi voor de roofvogels. Ook hier zit je achter spiegelglas. Het is altijd afwachten hoe lang het duurt voordat de gieren het karkas in de gaten hebben. Het kan natuurlijk ook dat ze elders een karkas hebben gevonden. In mijn geval waren ze na circa een halfuur in beeld. Eerst kwamen er wat Zwarte Wouwen (Milvus migrans) langs die zich stortten op het vlees dat aan een tak was vastgemaakt. Er waren ook wat raven (Corvus corax) op het karkas afgekomen, maar ze kunnen er nog niet veel mee als de gieren het karkas nog niet hebben opengereten. Op een gegeven moment vlogen de vogels die op de grond zaten gehaast weg. Toen ik de omgeving afzocht naar de oorzaak, zag ik dat een vos op het toneel was verschenen. Deze begon van de prooi te eten, maar werd al snel gestoord door de gieren. Dit leverde veel confrontaties op, die helaas door het spiegelglas niet goed waren vast te leggen. De activiteit vereist een korte sluitertijd en dat resulteert in een dusdanig hoge ISO-waarde, dat ik de meeste opnamen niet goed kon gebruiken. Na enige tijd gaf de vos het op. De overmacht aan gieren werd hem te veel. Doordat de locatie hoog op en heuvel is kun je mooie zachte achtergronden krijgen bij het vastleggen van de vliegende en uitbuikende gieren. Al met al een leuke locatie om gieren vast te leggen, zowel vliegend als zittend op de rotsen. Behalve de vale gier (Gyps fulvus) waren er ook een paar monniksgieren (Aegypius monachus) op het feest afgekomen.
Santa Marta de Magasca
Tussen Trujillo en Caceres in de buurt van Santa Marta de Magasca zijn er nestkasten opgehangen aan palen waar de stroomvoorziening langs loopt. In deze nestkasten broeden torenvalken en europese scharrelaars (Coracias garrulus) en kauwtjes. De weg heeft geen plekken waar je kan stoppen zonder de rest van het verkeer te hinderen. Te voet gaan is ook geen optie. Het is een kwestie van de omgeving goed observeren en stoppen als het verkeer het toelaat. Er zijn soms controles op dit stuk en er wordt tegen het stoppen opgetreden. De torenvalken zijn erg schuw en vliegen weg als je met de auto vaart mindert in de buurt van hun nestkast. De scharrelaars staan wat meer toe, waardoor je deze beter kunt fotograferen. Helaas was ik hier steeds op minder gunstige momenten van de dag, waardoor het licht te hard was voor mooie opnamen. In deze omgeving zijn de grote en kleine trap te zien. Ik heb ze echter niet kunnen ontdekken. Waarschijnlijk was het al te laat in het seizoen.
Caceres
Op de camping in Caceres is een grote groep blauwe eksters (Cyanopica cyanus) aanwezig. Ze broeden in de dehesa achter de camping. In het achterste deel van de camping kun je ze goed fotograferen. Ze zijn niet zo schuw als de blauwe eksters die je elders tegenkomt. Door me verdekt op te stellen en stukjes brood te voeren heb ik de blauwe eksters goed kunnen fotograferen. Ik streef er altijd naar om vooral foto’s te maken waar enige activiteit op voorkomt en dat is hier goed gelukt. Het vergt wel wat pionieren. Ik had wat voorwerpen op het pad neergelegd, zodat ik daarop kon scherpstellen. Ik maak gebruik van Back Button Focussing. Met het fototoestel in high speed mode (20 fps) maakte ik dan opnamereeksen als de blauwe eksters de landing inzetten om het brood op te pakken. Door de referentiepunten was ik in staat om scherpe foto’s te maken van de blauwe eksters op het moment dat ze hun vleugels spreidden om te gaan landen.
